Trochę po włosku - calzone

Naszła mnie znowu ochota na kuchnię włoską. Dziś smak, który mojemu mężowi kojarzy się z dzieciństwem i z... budką z jedzeniem na stacji PKS :)

Przepis wg Buddiego Valastro na calzone oczywiście ciut zmienione :)

 Calzone (ok. 6 sporych sztuk)

Składniki ciasta:

3 ¼ szklanki mąki

Szklanka letniej wody

¾ łyżeczki suchych drożdży

1 ½ łyżeczki morskiej soli

2 łyżki oliwy z oliwek

Składniki farszu:

Ser ok. 200g

Parówki 4 szt lub kiełbaski np frankfurterki

Podsmażone plastry cebuli oraz czerwonej

 

Przygotowanie ciasta:

Wymieszaj wszystkie składniki i zagnieć ciasto w robocie kuchennym ok.  3-4 min. Dorze wyrobione powinno samo odklejać się od misy. Uformuj z ciasta kulę i przełóż do miski lekko wysmarowanej olejem. Przykryj ściereczką i odstaw na 30-45 minut żeby wyrosło. Po tym czasie umieść ciasto na stolnicy lekko posypanej mąką i ściśnij, żeby pozbyć się nadmiaru powietrza. Podziel ciasto na 6 części i uformuj z nich kule. 

Przygotowanie farszu:

Parówki pokroić na małe kawałki i grilować lub podsmażyć je kilka minut. Cebulę i paprykę pokroić na małe kawałki i również podsmażyć. Ser zetrzeć na tarce lub pokroić na kawałki - taki też się rozpuści.  

Przygotowanie Calzone:

Rozgrzej piekarnik do 230C. Kawałki ciasta rozwałkuj na koła o średnicy 20 cm. Ułóż je na posypanej mąką stolnicy. Ułóż składniki wypełnienia na połowie koła, zostawiając z brzegu ok. 1,5 cm. Złóż ciasto na pół i sklej brzegi. Zrób dwa małe nacięcia z wierzchu  - przez nie wydostaje się para. Włóż do piekarnika na 8-10 minut ( aż ciasto będzie złocisto-brązowe). Podawaj gorące.

Moim zdaniem najlepiej smakowałoby posmarowane w środku jakimś sosem np pomidorowym jak od pizzy ale to też było pyszne.